صفحهها: 
				39-56
			
						
						
				تاریخ دریافت: 1396/03/03
			
						
						
				تاریخ پذیرش: 1396/08/24
			  
					
		
						
		
			چکیده: 
تمرکز، رسمیت و پیچیدگی، به عنوان مهم ترین  ابعاد فرایند تحلیل ساختاری یک سازمان به شمار می آیند. از این رو، تجزیه و تحلیل و بررسی دقیق آنها در ایجاد ساختار سازمانی و مدیریت اثربخش سازمان نقش مهمی دارد. هدف این مقاله، بررسی و تحلیل ابعاد ساختاری مرکز فرهنگی و هنری دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم است؛ مرکز فرهنگی هنری که با هدف بسترسازی برای تبلیغ مؤثر و فراگیر با استفاده از ابزار هنری تشکیل گردیده است. در این راستا در محورهای آموزشی، نشست های تخصصی، تشکیل جلسات با طلاب هنرمند و  بهره گیری از هنر در تبلیغ و ارائه راه کارهای هنری در تبلیغ دینی، فعالیت هایی انجام می دهد. برای شناسایی ابعاد ساختاری، از جمله تمرکز، رسمیت و پیچیدگی، به عنوان ابعاد ساختاری و بعد مکانیکی یا ارگانیکی مرکز فرهنگی هنری، از پرسش نامه استاندارد استفاده شده است. نتایج تحقیق بیانگر این است که مرکز فرهنگی هنری، به سمت یک ساختار ارگانیک گرایش دارد. همچنین، تحلیل ساختاری این مرکز نشان می دهد که این مرکز، سازمانی با تمرکزگرایی متوسط، رسمیت متوسط رو  به بالا و پیچیدگی متوسط رو به پایین است.
 
		
		
        
            Article data in English (انگلیسی) 
            
         
					 
	
	
		شیوه ارجاع به این مقاله:
		
RIS
		Mendeley
		BibTeX
		APA
		MLA
		HARVARD
		VANCOUVER
	APA  | MLA  | HARVARD  | VANCOUVER 
ابراهیمی، عباس، کمالی، عبدالنبی.(1396) تحلیل ساختاری مرکز فرهنگی هنری دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم. دو فصلنامه اسلام و پژوهش های مدیریتی، 7(2)، 39-56
APA  | MLA  | HARVARD  | VANCOUVER 
عباس ابراهیمی؛ عبدالنبی کمالی."تحلیل ساختاری مرکز فرهنگی هنری دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم". دو فصلنامه اسلام و پژوهش های مدیریتی، 7، 2، 1396، 39-56
APA  | MLA  | HARVARD  | VANCOUVER 
ابراهیمی، عباس، کمالی، عبدالنبی.(1396) 'تحلیل ساختاری مرکز فرهنگی هنری دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم'، دو فصلنامه اسلام و پژوهش های مدیریتی، 7(2), pp. 39-56
APA  | MLA  | HARVARD  | VANCOUVER 
ابراهیمی، عباس، کمالی، عبدالنبی. تحلیل ساختاری مرکز فرهنگی هنری دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم. اسلام و پژوهش های مدیریتی، 7, 1396؛ 7(2): 39-56