مطالعه تأثير اخلاق كار اسلامي بر رضايت شغلي كاركنان: فراتحليل پژوهش‌هاي بازه زماني 1389ـ1400

سال دوازدهم، شماره اول، پياپي 24، بهار و تابستان 1401، ص59ـ78

* طاها عشايري/ استاديار گروه تاريخ و جامعه‌شناسي دانشکده علوم اجتماعي دانشگاه محقق اردبيلي     t.ashayeri@uma.ac.ir
طاهره جهان‌پرور/ دانشجوي دكتراي جامعه‌شناسي فرهنگي دانشكده علوم اجتماعي ارتباطات و رسانه دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركز
    jparvar@yahoo
دريافت: 15/05/1401 ـ پذيرش: 20/09/1401
چکيده
اخلاق کار اسلامي نقش مهمي در رضايت شغلي کارکنان دارد. هدف اصلي پژوهش مطالعه تأثير اخلاق کار اسلامي بر رضايت شغلي کارکنان است. روش پژوهش از نوع «فراتحليل» بوده و در بازه زماني 1389-1400 به روش «نمونه‌گيري تعمدي» با حجم نمونه 23 سند «پيمايشي» است. نتايج نشان مي‌دهد بين اخلاق کار اسلامي و رضايت شغلي رابطه معنا‌داري وجود دارد و مقدار اثر کلي آن برابر با 39/0 درصد است. هرچه اخلاق کار خلاق اسلامي در سازمان‌ها تقويت شود به همان ميزان رضايت شغلي نيز بهتر خواهد شد. در اين ميان مؤلفه‌هاي اخلاق کار، ازجمله تمرکز کاري (41 درصد)، روابط شغلي (38 درصد)، سختکوشي (26 درصد)، روح جمعي و مشارکت (18 درصد)، تعهد شغلي (27 درصد)، و تأخير لذت (38 درصد) بر رضايت شغلي تأثير معنا‌داري داشته است.
کليدواژه‌ها: اخلاق کار اسلامي، تعهدشغلي، روح جمعي، رضايت شغلي.
 

شماره صفحه: 
59