سال پنجم، شماره اول، پياپي 11، پاييز و زمستان 1394
لطف الله فروزنده دهكرد / دانشيار، مديريت، دانشگاه تربيت مدرس، تهران L.forozandeh@gmail.com
مريم شهابي / دانشجوي دكتري مديريت بازرگاني، دانشگاه پيام نور تهران maryamshahabi64@gmail.com
دريافت: 1/12/1393 ـ پذيرش: 23/7/1394
چكيده
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي نقش عقل، شهود و وحي در نظام تصميمگيري با توجه به تفاوت منابع شناخت در نظام ارزشي غرب و اسلام و همچنين طراحي الگوي تصميمگيري با توجه به نظام ارزشي اسلامي است. بدين منظور، پس از ارائة تعريفي از «تصميم گيري»، نظام ارزشي غرب و اسلام و ابزارهاي (منابع) شناخت آنها بررسي شده است. سپس با توجه به بررسي مباني نظام ارزشي اسلام و ابزاهاي (منابع) شناخت شامل عقل، وحي، حس و شهود، الگوي تصميمگيري اسلامي طراحي شد. الگوي پژوهش پس از اخذ نظرات خبرگان و انجام اصلاحات، به تأييد 20 تن از خبرگان رسيد. نتايج به دست آمده بيانگر آن است كه در نظام ارزشي اسلام، اولين و مهمترين منبع شناخت، «وحي » است. پس از آن «شهود» و «عقل» و در پايان نيز «تجربه». در نظام ارزشي اسلام، همه اين منابع شناخت به رسميت شناخته مي شوند و محققان و علماي اسلامي از مشاهده محسوسات و تجربه و استدلال و برهان و سرانجام، تعقل و ذوق و شهود عرفاني استفاده كرده و از هر طريقي به صورتي، پيوستگي مراتب وجود را به يكديگر نمايان ساختهاند.
كليدواژه ها: تصميمگيري، منابع شناخت، عقل، حس، وحي، شهود.