Pages:
57-75
Receive Date: 2025/10/28
Accept Date: 2025/10/28
Abstract:
From the Islamic perspective, employees’ vitality and joy are critical factors in workplace discipline. Islamic teachings emphasize positive, constructive, and morale-boosting happiness that fosters order and discipline. A positive correlation exists between "vitality and joy" and "order and discipline". Organizations with joyful employees exhibit greater discipline, while dispirited employees fail to maintain order or utilize their potential. Using thematic analysis, this descriptive-analytical study addresses this question: "What is the role of happiness and vitality in workplace discipline from the Islamic perspective?" The research findings show that vitality and joy significantly enhance workplace discipline. The need for joy is essential in all life aspects, particularly in organizational settings.
چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
Title :نقش شادی و نشاط در انضباط کاری کارکنان از منظر اسلام
Abstract:
شادابی و نشاط کارکنان سازمان یکی از عوامل مهم انضباط کاری در سازمان از منظر اسلام است. در آموزههاى دینی به شادىهاى مثبت، سازنده و نشاطآور انسان که بهوسیلة آن نظم و انضباط حاصل میشود، عنایت و توجه ویژه شده است. میان «شادابی و نشاط» و «نظم و انضباط» رابطة مثبت وجود دارد؛ یعنی در هر سازمانی که کارکنانش از شادابی و نشاط برخوردار باشند، نظم و انضباط هم در آن سازمان وجود خواهد داشت و کارکنان بینشاط، کسل و بیحال نمىتوانند نظم و انضباط لازم را در سازمان داشته باشند و از استعدادهاى نهفتة خویش بهرة کافى ببرند. این پژوهش با هدف پاسخ به این سؤال که «نقش شادی و نشاط در انضباط کاری کارکنان از منظر اسلام چیست؟» با روش توصیفی ـ تحلیلی بهصورت تحلیل مضمون انجام گرفته است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که شادابی و نشاط کارکنان نقش بسیار مهم در انضباط کاری کارکنان از منظر اسلام دارد؛ همچنین نیاز به شادی و نشاط در همة عرصههاى زندگى، مخصوصاً در زندگی سازمانی، امری لازم و ضرورى است.
References:
- قرآن کریم.
- نهجالبلاغه.
- ابنبابویه قمی، محمد بن علی (1402ق). مصادقة الاخوان. الکاظمین: مکتبة الامام صاحب الزمان العامة.
- ابنبابویه قمی، محمد بن علی (1362). الخصال. قم: جامعة مدرسین.
- اختری، عباسعلی (1373) مدیریت علمی مکتبی از دیدگاه اسلام. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
- امیدی نقلبری، عبدالرضا (1395). شادی و فرح از منظر قرآن و روایات. سومین کنگرة بینالمللی فرهنگ و اندیشة دینی. تهران: مؤسسة سفیران فرهنگی مبین.
- انوری، حسن (1381). فرهنگ بزرگ سخن. تهران: سخن.
- انوری، حسن (1385). فرهنگ فشردة سخن. تهران: سخن.
- آرگایل، مایکل (1383). روانشناسى شادى. ترجمة مسعود گوهرى انارکى و همکاران. اصفهان: جهاد دانشگاهى.
- آمدی، عبدالواحد (1410ق). غررالحکم و دررالکلم. قم: دار الکتاب الاسلامی.
- آمدی، عبدالواحد (1366). تصنیف غررالحکم و دررالکلم. قم: دفتر تبلیغات.
- برقی، احمد بن محمد بن خالد (1371). المحاسن. قم: دار الکتب الاسلامیه.
- بیستونی، محمد (1384). شادی و آرامش از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه. تهران: جوان.
- پسندیده، عباس (1391). شادی و شادکامی از دیدگاه اسلام. قم: مؤسسة علمی فرهنگی دار الحدیث.
- حر عاملی، محمد بن حسن (1409ق). وسائل الشیعه. قم: مؤسسة آلالبیت.
- حسینی سیاهکلرودی، قوامالدین (1399). مبانی دینی نظم و انضباط در نیروهای مسلح. قم: زمزم هدایت.
- خبازی، مجید (1390). شادی و رسانه؛ مبانی، آسیبها و راهکارها. قم: صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران. مرکز پژوهشهای اسلامی.
- دانشمند، مهدی (بیتا). منشهای سازمانی انضباط و امانتداری سازمانی با رویکرد دینی. اصفهان: امیر فدک.
- دلشاد تهرانی، مصطفی (1385). ارباب امانت اخلاق اداری در نهج البلاغه. تهران: دریا.
- دهخدا، علیاکبر (1373). لغتنامة دهخدا. تهران: دانشگاه تهران.
- دهخدا، علیاکبر (1341). لغتنامة دهخدا. تهران: دانشگاه تهران.
- دیماتئو، ام. رابین (1378). روانشناسى سلامت. ترجمة محمد کاویانى و همکاران. تهران: دانشگاه تهران.
- رضائیان، علی (1390). مبانی سازمان و مدیریت. تهران: سمت.
- زارعی متین، حسن و همکاران (1388). نقش دانشگاه در ایجاد عوامل مؤثر بر شادی. فرهنگ در دانشگاه اسلامی، 13(2)، 4ـ27.
- زینی ملکآبادی، هادی و نیلساز، نصرت (1390). جایگاه شادی و نشاط در قرآن و روایات. فرهنگ در دانشگاه اسلامی، 1(1)، 50ـ68.
- سعادت، اسفندیار (1389). مدیریت منابع انسانی. تهران: سمت.
- صیفوری، ویدا و فلاحتی، علی (1390). بررسی اهمیت و ضرورت شادی و نشاط از دیدگاه قرآن، روایات و تعالیم دینی. فرهنگ در دانشگاه اسلامی، 15(2)، 84ـ110.
- طاهریان، حسین و همکاران (1393). عوامل مدیریتی و سازمانی مؤثر بر شادی و نشاط در دانشگاهها و تأثیر آنها بر تولید علم. پژوهش و برنامهریزی در آموزش عالی، 20(2)، 99ـ116.
- طبرسی، حسن بن فضل (1412ق). مکارم الاخلاق. قم: شریف رضی.
- علیزاده، محمد و بشیرزاده، داود (1402). انضباط اداری از دیدگاه اسلام. قم: مؤسسۀ آموزشی پژوهشی امام خمینی.
- عمید، حسن (1363). فرهنگ عمید. تهران: امیرکبیر.
- کار، آلن (1387). روانشناسی مثبت، علم شادمانی و نیرومندیهای انسان. ترجمة حسن پاشا شریفی، جعفر نجفی زند و باقر ثنائی. تهران: سخن.
- کلینی، محمد بن یعقوب (1407ق). الکافی. تهران: دار الکتب الاسلامیه.
- لطیفی، میثم (1392). مبانی و اصول نظم و انضباط در سازمان. تهران: دانشگاه امام صادق.
- مجلسی، محمدباقر (1403ق). بحار الانوار. بیروت: دار الإحیاء التراث العربی.
- محمدی ریشهری، محمد (1391). الگوی شادی از نگاه قرآن و حدیث. قم: مؤسسة علمی فرهنگی دار الحدیث.
- مفید، محمد بن محمد (1413ق). الأمالی. قم: کنگرة شیخ مفید.
- مکارم شیرازی، ناصر (1374). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الاسلامی.
- یوسفزاده، حسن (1390). اسلام، نظم و انضباط اجتماعی. تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
Cite this article:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
Shafiei, Abbas, Seyed abolfazl, Seyed abolfazl, Mohammadi, Bazmohammd.(2025) The Role of Happiness and Vitality in Workplace Discipline from the Islamic Perspective. Islam va Pazhuheshhaye Modiriyati, 14(1), 57-75 https://doi.org/10.22034/modiriyati.2024.5001212
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
Abbas Shafiei; Seyed abolfazl Seyed abolfazl; Bazmohammd Mohammadi."The Role of Happiness and Vitality in Workplace Discipline from the Islamic Perspective". Islam va Pazhuheshhaye Modiriyati, 14, 1, 2025, 57-75
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
Shafiei, A, Seyed abolfazl, S, Mohammadi, B.(2025) 'The Role of Happiness and Vitality in Workplace Discipline from the Islamic Perspective', Islam va Pazhuheshhaye Modiriyati, 14(1), pp. 57-75
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
Shafiei, A, Seyed abolfazl, S, Mohammadi, B. The Role of Happiness and Vitality in Workplace Discipline from the Islamic Perspective. Islam va Pazhuheshhaye Modiriyati, 2025; 14(1): 57-75