Islam va Pazhuheshhaye Modiriyati, Volume 6, Issue 1, No 12, Year 2025 , Pages 61-79

    Imam Khomeini's Inspiration from Imam Ali’s Model of Supervising His Agents

    Article Type: 
    Promotional
    Writers:
    ✍️ Seyed roohollah Tabatabaei nodoushan / MA of Quran and Hadith Sciences, University of Yazd / sr.tabatabae@ostanyazd.ir
    Ali mohammad Mirjalili / associate professor, University of Ayatollah Haeri Meybod / almirjalili@gmail.com
    Abstract: 
    Supervision is regarded an efficient factor for coordinating the activities of an organization with its goals and aspirations and structuring behavior of its members and as a guarantee for sound management of that organization. The duty of governments is running the community affairs and this needs to monitoring the performance of their subjects. Because Imam Ali's government had solid religious-devotional foundations and because the Imam Ali was in the upper rank of the management pyramid, he paid special attention to the issue of supervising the agents of his government. Using a descriptive-analytical method and library-based survey, the present paper investigates the different aspects of supervision in Imam Ali's government and its influence on the founder of the Islamic Revolution. This study expounds the methods and components of the model used by Imam Ali for supervising his agents, including direct observation, and attending to the reports submitted by people. The paper elicits the supervision model used by the Commander of the Faithful and proves that it has exerted influence on Imam Khomeini. The results of the study show that Imam Ali used different ways and a systematic pattern to oversee the performance of his agents. The founder of the Islamic Revolution was greatly influenced by the components and methods of the mentioned model by observing its procedural requirements.
    چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
    Title :تأثیرپذیری امام خمینی ره از الگوی نظارتی امام علی‌ علیه السلام بر کارگزاران
    Abstract: 
    نظارت عاملی کارآمد برای تطبیق فعالیت های یک مجموعه با اهداف و آرمان های آن، ساختارمندی رفتار اعضا، و ضمانتی برای مدیریت صحیح آن مجموعه محسوب می شود. حکومت ها نیز به عنوان اداره کننده‌ی جوامع، نیازمند نظارت بر عملکرد افراد زیرمجموعه‌ی خود هستند. نظام حکومتی امام علی علیه السلام به واسطه‌ی برخورداری از مبانی محکم اعتقادی- دینی و قرار داشتن امام در رأس هرم مدیریتی آن، توجه ویژه و مضاعفی به مقوله‌ی نظارت بر کارگزاران داشته است. نوشتار حاضر به روش «توصیفی – تحلیلی» و فیش برداری کتابخانه ای، ابعاد نظارت در دستگاه حکومتی امام علی علیه السلام را بررسی می کند و سپس الگوگیری های بنیانگذار انقلاب اسلامی از الگوی نظارتی امام علی علیه السلام را به بحث می گذارد. در این پژوهش، روش ها و اجزای الگوی نظارتی امام علی علیه السلام بر کارگزاران از جمله نظارت مستقیم، و توجه به گزارش های مردمی احصا شده است و ضمن استخراج الگوی نظارتی امیرمؤمنان، تأثیرپذیری امام خمینی ره از این الگو به اثبات می رسد. نتیجه‌ی پژوهش حاضر نشان می دهد حضرت امیر علیه السلام به روش های گوناگون و در عین حال، نظام مند در قالب یک الگو، بر عملکرد کارگزاران نظارت داشتند. بنیانگذار انقلاب اسلامی نیز با در نظر گرفتن بایسته های اجرایی این الگو، از اجزا و روش های ذیل آن، به میزان قابل توجهی تأثیر پذیرفته بود.
    References: 
    • نهج البلاغه، 1383، ترجمة محمد دشتي، چ نوزدهم، قم، مؤسسه فرهنگي تحقيقاتي اميرالمؤمنين.
    • ابن ابي‌الحديد و همكاران‌، 1341، شرح نهج البلاغه، تصحبح، محمد ابوالفضل ابراهيم، قم، کتابخانه آيت‌الله مرعشي نجفي.
    • ابن اعثم كوفى، و همكاران، 1991م، الفتوح، تحقيق على شيرى‌، بيروت، دارالأضواء.
    • ابن‌ جوزي‌، يوسف‌‌بن‌ قزاوغلي، 1418ق، تذكرة الخواص من الأمة في ذكر خصائص الأئمة، قم، الشريف‌الرضي.
    • ابن‌شعبه حراني، حسن بن علي، 1388، تحف‌العقول عن آل‌الرسول‌، ترجمة، مهدي سازندگي، قم، نويد اسلام.
    • بلاذري، احمد‌بن يحيي، 1996م، انساب الاشراف تحقيق، سهيل ذکار و رياض زرکلي، بيروت، دارالفکر.
    • بهشتي، احمد، 1388، «انديشه‌هاي سياسي، تربيتي علوي در نامه‌هاي نهج البلاغه»، قم، بوستان کتاب.
    • تميمى آمدى‏، عبد‌الواحدبن محمد، 1366، تصنيف غرر الحكم و درر الكلم‌، قم، مکتب الاعلام الاسلامي.
    • حر عاملى، محمدبن حسن، 1409ق، تفصيل وسائل الشيعه‌، قم، مؤسسة آل‌البيت.
    • حكيمى، محمد‌رضا و همكاران، 1380، الحياة، ترجمة احمد آرام، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى.
    • دينوري، احمد‌بن داوود‌، 1368، اخبار الطوال، تحقيق عبد‌المنعم عامر‌، قم، منشورات الرضى.
    • صدوق، محمد‌بن على‌، 1404‌ق، من لا يحضره الفقيه، چ دوم، قم، جامعة مدرسين.
    • عطاردى‏، عزيزالله، 1406ق، مسند الإمام الرضا، مشهد، آستان قدس رضوي.
    • کازماير، لئونارد، 1368، اصول مديريت، ترجمة، اصغر زمرديان و آرمن مهروژان، چ سوم، تهران، مرکز آموزش مديريت دولتي.
    • محمدي ري‌شهري، محمد، 1386، منتخب ميزان الحکمه، چ ششم، قم، دارالحديث.
    • معين، محمد، 1375، فرهنگ فارسي، چ دهم، تهران، اميرکبير.
    • مکارم شيرازي، ناصر،1391، پيام امام اميرالمؤمنين، چ هفتم، تهران، دارالکتب الاسلاميه.
    • موسوي خميني، روح الله، 1371، صحيفة امام، چ دوم، تهران، مؤسسة تنظيم و نشر آثار امام خميني.
    • موسوي، سيد‌صادق، 1376، تمام نهج‌البلاغه، مصححان محمد عساف و همكاران‌، مشهد، مؤسسة امام صاحب الزمان‌.
    • مولوي، جلال‌الدين، 1389، مثنوي معنوي، تهران، خانة هنرمندان.
    • هرسي، پال/ بلانچارد کنث، 1371، «مديريت رفتار سازماني»، مترجم، قاسم کبيري، تهران، مؤسسه ماجد.
    • يعقوبي، احمد‌بن ابي‌يعقوب، 1379، تاريخ اليعقوبي، بيروت، دار‌المسيره.
    Cite this article: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Tabatabaei nodoushan, Seyed roohollah, Mirjalili, Ali mohammad.(2025) Imam Khomeini's Inspiration from Imam Ali’s Model of Supervising His Agents. Islam va Pazhuheshhaye Modiriyati, 6(1), 61-79

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Seyed roohollah Tabatabaei nodoushan; Ali mohammad Mirjalili."Imam Khomeini's Inspiration from Imam Ali’s Model of Supervising His Agents". Islam va Pazhuheshhaye Modiriyati, 6, 1, 2025, 61-79

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Tabatabaei nodoushan, S, Mirjalili, A.(2025) 'Imam Khomeini's Inspiration from Imam Ali’s Model of Supervising His Agents', Islam va Pazhuheshhaye Modiriyati, 6(1), pp. 61-79

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Tabatabaei nodoushan, S, Mirjalili, A. Imam Khomeini's Inspiration from Imam Ali’s Model of Supervising His Agents. Islam va Pazhuheshhaye Modiriyati, 2025; 6(1): 61-79