Pages: 
				45-62
			
						
						
				Receive Date: 2025/11/04
			
						
						
				Accept Date: 2025/11/04
			  
					
		
						
		
			 
		
		
		
			 
		
        
            چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian) 
            
                
                    
                        Title :امام خمینی (ره) و بررسی سبک رهبری ضابطهگرایانهی                    
                    
                        Abstract: 
امدیران با سبک «ضابطه گرایی» می توانند با رعایت قوانین و مقررات و اعمال «ضابطه» به جای «رابطه» و تقدم مصالح اجتماعی بر مصالح فردی، گروهی و جناحی سازمان را رهبری کنند و در این زمینه، با پرهیز از تساهل و تسامح در اصول و ارزش های الهی و سستی در انجام وظایف، کارکنان را به خیر و صلاح فراخوانند و زمینهی بهسازی و اصلاح و تربیت آنان را فراهم آورند و بدین سان، نظام شایسته سالاری و بهبود روش ها وتشکیلات را پی ریزی نموده، رضایت اصلی را از انجام کار به دست آوردند و عزت نفس خویش را از دستیابی به هدف حاصل کنند. این مقاله بر آن است تا با روش «توصیفی» و «تحلیلی» به شناسایی و تبیین ویژگی های رفتاری مبتنی بر سبک رهبری ضابطه گرای امام خمینی(ره) به  عنوان الگویی برای مدیران نظام اسلامی بپردازد. از یافته های این پژوهش، می توان به چهار ویژگی اساسی «قانون گرایی»، «تبیین وظایف و اختیارات»، «قاطعیت» و «شایسته سالاری» اشاره نمود.
                      
                    
                                     
             
         
					 
	
	
		Cite this article:
		
RIS
		Mendeley
		BibTeX
		APA
		MLA
		HARVARD
		VANCOUVER
	APA  | MLA  | HARVARD  | VANCOUVER 
Doroudi, Mojtaba.(2025) امام خمینی (ره) و بررسی سبک رهبری ضابطهگرایانهی. Islam va Pazhuheshhaye Modiriyati, 4(1), 45-62
 
	APA  | MLA  | HARVARD  | VANCOUVER 
Mojtaba Doroudi."امام خمینی (ره) و بررسی سبک رهبری ضابطهگرایانهی". Islam va Pazhuheshhaye Modiriyati, 4, 1, 2025, 45-62
 
	APA  | MLA  | HARVARD  | VANCOUVER 
Doroudi, M.(2025) 'امام خمینی (ره) و بررسی سبک رهبری ضابطهگرایانهی', Islam va Pazhuheshhaye Modiriyati, 4(1), pp. 45-62
 
	APA  | MLA  | HARVARD  | VANCOUVER 
Doroudi, M. امام خمینی (ره) و بررسی سبک رهبری ضابطهگرایانهی. Islam va Pazhuheshhaye Modiriyati, 2025; 4(1): 45-62