TY  - JOUR
ID  - 42
TI  - تکبّر و بررسی آثار آن در وظایف اساسی مدیریت
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 23
LA  - fa
SN  - 2251-6522
AU  - Hasan, 
AD  - استاد - پردیس دانشگاه تهران- دانشکده مدیریت
AU  - Zaher, 
AD  - دکتری - مدیریت. مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
Y1  - 2012
PY  - 2012
VL  - 2
IS  - 1
SP  - 81EP  - 104تکبّر ,مدیریت ,منشأ ,آثار ,وظایف ,نجات.  ,DO  - 
AB  - «تکبّر»، یکی از رذایل نفسانی انسان و عاملی مخرّب در زندگی فردی و سازمانی وی محسوب می شود. عواملی مانند مال، موقعیت و دانش در پیدایش تکبّر دخالت دارند، اما مهم ترین عامل تکبّر، جهل و عدم توجه به قوای نفسانی است. تکبّر موجب کاهش روابط و همکاری صمیمانه میان افراد می گردد و به بهره وری، وجهه و اعتبار سازمان ها آسیب می رساند. افراد متکبّر در سازمان، نه تنها از اعتماد، مشارکت، دانش و اطلاعات دیگران استقبال نمی کنند، بلکه به دلیل موقعیت و امکانات ویژة سازمان، با رفتارهای آمرانه و تحقیرآمیز، اعضای سازمان را دل سرد و مأیوس می کنند. در نتیجه، میان اعضای سازمان در سطوح گوناگون، فاصله ایجاد می شود و وظایف مدیریتی مانند برنامه ریزی، سازمان دهی، نظارت و رهبری با مشکل مواجه می گردد.
در این تحقیق، «تکبّر» به عنوان یک مسئله، با روش «توصیفی  ـ تحلیلی» بررسی شده و آثار آن در مقایسه با وظایف مدیریت، تحلیل گردیده و برای جلوگیری از تکبّر، توجه به سه حوزة معرفتی (معرفت نسبت به خداوند متعال، معرفت به ضعف های جسمی و روحی انسان، معرفت به نیازهای خود نسبت به دیگران) ضروری تلقّی گردیده است.
UR  - https://modiriyati.nashriyat.ir/node/42
L1  - https://modiriyati.nashriyat.ir/sites/modiriyati.nashriyat.ir/files/article-files/5_5.pdf
ER  -