@article {
author = {Mesbahe Yazdi, Mohammad Taqi},
title = {جایگاه آموزه های اسلامی در امور مدیریتی},
journal = {اسلام و پژوهش‌های مدیریتی 11، پاییز و زمستان 1394},
volume = {5},
number = {2},
pages = {5-13},
year  = {2016},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2251-6522},
eissn = {2980-8545},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {جایگاه آموزه های اسلامی در امور مدیریتی},
abstract_fa ={بزرگ‌ترين نعمتي كه ما در اين عصر سراغ داريم و خداي متعال آن را به جامعة ما افاضه كرده، برقراري نظام اسلامي است. از زمان ظهور پيامبر اكرم تقريباً حدود يك دهه يا بيشتر سپري شده بود كه جامعه اسلامي در مدينه تشكيل شد و تا آخر عمر آن حضرت، رياست اين جامعه با ايشان بود. اين مقدار را همة مسلمان‌ها معتقد هستند. اما ما معتقديم كه پس از رحلت پيامبر، كساني كه داراي مقام عصمت بودند و مي‌توان گفت در همة فضايل ‌ـ به غير از نبوت و رسالت ـ مانند ايشان بودند، براي اين كار تعيين شده و زمان محدودي نيز عهده‌دار اين مسئوليت بودند؛ حدود پنج سال اميرالمؤمنان علي‌‌ و مدتي نيز امام حسن عهده‌دار اين مقام بودند. اما از زمان امام حسن به بعد، حكومتي كه مشروعيت ديني و الهي داشته باشد، در هيچ كشور اسلامي تشكيل نشد. در زمان ساير ائمه، ايشان يا در زندان، و يا در تبعيد و تحت‌نظر بودند و در نهايت نيز كارشان به شهادت مي‌انجاميد. پس از غيبت امام زمان نيز هيچ‌گاه علما موفق نشدند حكومتي تشكيل دهند كه مسئوليت آن با كسي باشد كه از سوي خدا مشروعيت داشته باشد.},
keywords_fa = {},
url = {https://modiriyati.nashriyat.ir/node/106},
eprint = {https://modiriyati.nashriyat.ir/sites/modiriyati.nashriyat.ir/files/article-files/1_12.pdf}
}